Rodzaj płaskiego dzwonka używanego w praktykach tantrycznych (np. w czo), zrobiony z konsekrowanego stopu metalowego i używany by 'wyrzucać' myśli. Symbolicznie podobny do drilbu używanego przez tybetańskich buddystów (skr. gahnta). Używany w połączeniu z rytualnym sztyletem (phurpą) w rytuałach związanych z mandalami (czilkhor) i sznurkowymi krzyżami. Szang składa się z trzech głównych części: płaskiego dzwonka, centralnej części która utrzymuje serce nazywane gaczil (koło radości), oraz serca dzwonu, które jest zrobione ze zwierzęcego rogu. Uważa się, że szang pochodzi ze starożytnego królestwa Szangszung i liczy sobie blisko 18 000 lat. Rozmiary sięgają od ok. 7 do 76 cm średnicy. Jest używany przez azjatyckich szamanów w rytuałach leczniczych oraz w ceremoniach przez praktykujących jungdrung bon.
[5][6]