Na podstawie wykładów Tenzina Wangyala Rinpocze udzielonych w Warszawie (lipiec/sierpień 1995)
Bodhiczitta konwencjonalna (względna) oznacza współczucie, miłość. Są one podstawą praktyki dzogczen. Bodhiczitta absolutna to naturalny stan umysłu. Przebywanie w naturalnym stanie umysłu jest wyjściem poza miłość i nienawiść. Jest to miłość absolutna, nieuwarunkowana. Ważne jest zrozumienie, że żyjemy dla innych, aby im pomagać. Starajmy się rozwinąć to zobowiązanie a wówczas stanie się ono główną częścią naszej praktyki. Powinniśmy je posiadać na początku każdej praktyki którą wykonujemy. Jeżeli nie posiadamy współczucia to być może praktykujemy tylko po to aby osiągnąć oświecenie dla siebie. Ale wówczas nigdy nie osiągniemy oświecenia. Jedną z najważniejszych rzeczy dla osiągnięcia oświecenia jest to, że powinniśmy porzucić egoistyczne "ja". Aby tego dokonać powinniśmy być aktywni pracując dla innych, pomagając im i posiadając intencję pomagania. W praktyce siedzącej medytacji praktykujący rozwijają taki umysł aż naprawdę dojrzeje, stanie się bardzo aktywny i potężny a intensywność intencji pomagania będzie bardzo silna. I w ten sposób naprawdę powinniśmy odczuwać.
Tłumaczenie: Maciej Góralski