Czakry

Fragment Tenzin Wangyal Rinpocze, Tybetańska joga snu i śnienia, Poznań (Rebis) 1999

Kanały energii spotykają się [...] w określonych punktach w ciele, a skrzyżowania tych kanałów tworzą formy energetyczne - czakry. Główne czakry znajdują się w miejscach, gdzie łączą się główne kanały energetyczne.
Czakry w rzeczywistości nie przypominają rysunków, za pomocą których się je przedstawia - lotosów, które otwierają się i zamykają, o określonym zabarwieniu i liczbie płatków. Takie wizerunki są jedynie symbolicznym wsparciem dla umysłu (podobnie jak mapy), których używamy jako pomocy przy koncentrowaniu uwagi na formach energii, które znajdują się w miejscu czakr. Czakry zostały pierwotnie odkryte poprzez praktykę, dzięki urzeczywistnieniu różnych praktykujących. Kiedy początkowo rozwijali oni doświadczenia czakr, nie było języka, którym mogliby opisać swoje odkrycia tym, którzy nie mieli podobnych doświadczeń. Wizerunki czakr powstały, aby można je było wykorzystać jako wizualne metafory oraz aby mogli się do nich odnieść inni ludzie. Różne wyobrażenia lotosu sugerowały na przykład, że energia wokół czakry rozszerza się i kurczy jak otwierające się i zamykające płatki kwiatów. Jedną czakrę praktykujący odczuwali w inny sposób niż drugą - różnice te odzwierciedlają różne kolory kwiatów. Doświadczenia różnego skupienia i złożoności energii w różnych czakrach przedstawiała różna liczba płatków. Te wizualne metafory stały się językiem służącym do wyrażania doświadczeń ośrodków energii w ciele. Kiedy świeżo upieczony praktykujący wizualizuje odpowiednią ilość płatków w odpowiednim kolorze w określonym miejscu w ciele, wówczas moc umysłu wpływa na pewien punkt energetyczny, który z kolei wpływa na umysł. Kiedy to się wydarza, mówimy, że umysł i prana są zjednoczone w czakrze.

Tłumaczenie: Joanna Grabiak