Osobiste opiekuńcze bóstwo medytacyjne; gniewne bóstwo; osobisty opiekun czyjejś praktyki i przewodnik do oświecenia; tradycyjnie praktyka jidama jest główną praktyką, która następuje po praktykach wstępnych (zawiera ona dwa etapy rozwoju i kontemplacji oraz jest odskocznią lub pomostem zbliżającym do bardziej subtelnych praktyk dzogczen i mahamudry).
[5][6]
Jest to bóstwo opiekuńcze lub bóstwo medytacyjne, ucieleśniające aspekt oświeconego umysłu. Istnieją cztery kategorie jidamów: łagodne, pomnażające, pełne mocy i gniewne. Jidamy manifestują się w różnych formach, aby pokonać określone negatywne moce.
[3]