Bon jest starożytną, autochtoniczną, przedbuddyjską, religijną tradycją Tybetu, której nauki nadal praktykuje wielu Tybetańczyków w Tybecie i Indii. Założycielem religii bon w świecie ludzi był Pan Tonpa Szenrab Miwoczie. Według tradycyjnego, biograficznego świadectwa, w poprzedniej epoce Szenrab był zwany Salwa i wraz ze swymi dwoma braćmi Dagpą i Sziepą, pod kierunkiem mędrca bonu Bumtri Logi Cesana, studiował doktryny bon w niebie Sidpa Yesang. Po ukończeniu studiów, trzej bracia odwiedzili Boga Współczucia Szenlha Okar i spytali go, w jaki sposób mogą przynieść czującym istotom ulgę w cierpieniu. Szenlha Okar poradził im działać jako przewodnicy dla ludzkości w trzech kolejnych epokach świata. Dagpa nauczał w poprzedniej epoce; Salwa zamanifestował się jako Tonpa Szenrab Miwoczie i jest nauczycielem i przewodnikiem obecnej epoki świata, a najmłodszy brat, Sziepa, pojawi się, by nauczać w następnej epoce świata