Szerab Dziama

Fragment Per Kvaerne, The Bon Religion of Tibet: The Iconography of a Living Tradition, London (Serinida) 1995

Dziama (byams ma), "Kochająca Pani" jest główną manifestacją Satrig Ersang. Jej imię pochodzi od dziam (byams), "kochać czule" do którego dodany jest żeński przyrostek ma. W ten sposób jej imię jest kobiecą wersją Dziampy (byams pa), buddyjskiego bodhisattwy Maitreji, z którym w inny sposób nie zdaje się ona dzielić żadnych atrybutów. Jest często nazywana Szerab Dziamą (shes rab byams ma), "Kochającą Panią Mądrości". Tak jak niektóre inne bóstwa (np. Małe Senge, "Lew Mowy") może ona przybierać pięć postaci; może również, tak jak buddyjski żeński bodhisattwa Tara, pojawić się w ośmiu formach, z których każda odpędza strach przed określonymi niebezpieczeństwami.
Jest piękna i bogato przystrojona, tak jak Satrig Ersang, kolor jej jest żółty, a jej tron jest wspierany przez lwy. Jej atrybuty są jednak inne: w swej prawej ręce trzyma złotą wazę, a w lewej, lustro.

Na tronie wspieranym przez lotos, słońce i księżyc,
Oraz osiem zwinnych lwów Mądrości:
Kochająca Pani Mądrości!
Jej ciało promieniuje czerwono-żółtym światłem
Na jej głowie znajduje się turkusowy czubek,
Jej gardło jest przystrojone naszyjnikiem,
Złotym sznurem ze 108 koralikami.
Na jej prawych i lewych kolczykach,
Turkusowe koraliki ciągną się na sznurkach.
Górna część jej ciała, imponująca taneczną pozą
Jest wykąpana w kryształowym świetle słońca i księżyca.
Wszystkie jej bransolety i obrączki
Są ozdobione gronem klejnotów.
Jest przystrojona pięknymi, połyskującymi szatami
I innymi ozdobami niebiańskiej istoty.
W swej prawej ręce, na poziomie serca,
Łaskawie trzyma złotą wazę;
W swej lewej ręce, na poziomie głowy,
Trzyma magiczne lustro wspierane przez lotos.

Tłumaczenie: Jungdrung Dondrub