Mistrz linii Przekazu Ustnego z Szangszung (Szangszung Njendziu). Jego ojcem był Rasang Ludzial, a matką Szerigsal. Otrzymał nauki za pomocą telepatycznego umysłu, a ustnych przekazów udzielił mu jego ojciec, który również był mistrzem Szangszung Njendziu. Jego głównym nauczycielem był siddha (thułocze) i mistrz Szangszung Njendziu, Tsepung Dała Dzialtsen. Tapi Hritsa praktykował ascezę na skalistej górze Tagthab Senge przez dziewięć lat, po czym osiągnął urzeczywistnienie. Pod koniec swego życia urzeczywistnił tęczowe ciało. Potrafił się pojawiać w dowolnej postaci w dowolnym czasie. Inkarnował się jako dziecko, aby przekazać nauki swemu uczniowi Nangszerowi Lopo.
[5]
Chociaż uważa się go za postać historyczną, w ikonografii przedstawiony jest jako budda dharmakaji, naga forma bez żadnych ozdób, uosobienie absolutnej rzeczywistości. Jest jednym z dwóch głównych mistrzów linii Dzogczen Szangszung Njendziu (rdzogs chen zhang zhung snyan rgyud).
[3]
Zobacz Tenzin Wangyal, Cuda naturalnego umysłu, Katowice (Verbum) 1994.