Szenrab Miło

Nauczyciel bon w obecnej światowej epoce, żyjący w latach 16 017-7 817 p.n.e. (wg Tentsi (bstan rtsis), w latach 16 010-7 816 p.n.e.), wywodzący się z klanu muszen (głównej wśród siedmiu królewskich ras). Był ósmym spośród buddów, jacy pojawili się w starożytnej Azji Centralnej. Urodził się w kraju Olmo Lungring w Tagzig w pałacu Barpo Sodzie. Jest pierwotnym buddą kali jugi. Magiczny król rasy Mu, władca Olmo Lungring (najpierw książe, a później król). Wielki mistrz, który dzięki swej wielkiej mocy nawrócił i nauczał wiele istot pochodzących ze wszystkich sfer egzystencji, sławny ze swych niezliczonych bohaterskich czynów. Miał wiele żon i dzieci, z których wiele miało niebagatelny wpływ na rozwój nauk. Jeśli chodzi o ludzkie i pozaludzkie istoty, których nauczał, konwencjonalnie mówi się o zewnętrznym orszaku, pośrednim orszaku, wewnętrznym orszaku, tajemnym orszaku oraz bezpośrednim, osobistym orszaku (było również ośmiu uczniów których wyemanował oraz trzystu sześćdziesięciu bodhisattwów jeszen, a także nieprzeliczonej liczby światowi bogowie i duchy). W swoim życiu był tylko raz w Tybecie i przekazał tam nauki czterech ścieżek przyczyny. W wieku ok. 3100 lat postanowił wyrzec się światowego życia i wyruszyć na wędrówkę jako bezdomny żebrak. Jako Tritsug Dzialła (czyli po swym wyświęceniu na mnicha) ustalił tradycję klasztornej dyscypliny w bon, w tym czasie nawrócił również swojego największego przeciwnika - króla demonów, Czapę Lagringa. Po zamanifestowaniu swojej parinirwany objawiał nauki w fizycznym ciele przez kolejne 1 800 lat. Jest jednym z Czterech Transcendentnych Władców (Derszeg Tsoszi). Znany pod wieloma formami i manifestacjami.
[5]

Zobacz co pisze o Szenrabie Miło, Per Kvaerne w The Bon Religion Of Tibet, London (Serinida) 1995.