mandala

Z jęz. tybetańskiego dosł. "centrum i otoczenie"; zazwyczaj bóstwo wraz ze swym otoczeniem. Mandala jest symbolicznym, graficznym przedstawieniem wymiaru egzystencji tantrycznego bóstwa.
Ofiarowanie mandali jest ofiarowywaniem wizualizowanym jako cały wszechświat, tak jak i układem ofiar w tantrycznym rytuale.
[6]

Skt. dosł.: "krąg, łuk, odcinek"; symboliczne przedstawienie sił kosmicznych w dwu lub trójwymiarowej formie, które w buddyzmie tantrycznym w Tybecie odgrywa wielką rolę. Mandale często przedstawione na thankach, są przede wszystkim stosowane jako środki pomocnicze w medytacji; są one wzorami dla określonych wizualizacji. Znaczenie mandali w buddyzmie tybetańskim wynika z tybetańskiego przekładu wyrazu sanskryckiego jako czilkhor (dkyil 'khor), co znaczy tyle, co "centrum i peryferie". Mandala jest więc rozumiana jako sprowadzenie przez medytację rozlicznych różniących się elementów do jedności. Widzialny chaos i nieprzejrzysta złożoność zostają w niej uproszczone przez sprowadzenie do wzoru, do naturalnej hierarchii.
[14]