Tonpa Szenrab - 9. Czyn uświadomienia

Kłaniam się Tobie w pokorze, Uświadomicielu,
Który ujrzałeś przejawienie tego świata
Ulotne tak jak sen i pokaz magiczny.
Ozdobiony dwoma rodzajami czystości, pozostawiłeś dom,
Aby porzucić cierpienie egzystencji cyklicznej.

Nauczyciel Szenrab, współczujący, znający zręczne środki, dzięki wszechwiedzy ujrzał cztery rzeki narodzin, starości, choroby i śmierci, w czterech kierunkach Pałacu Trimon Dzialsie (gsas-mkhar khri-smon rgyal-bzhad). To przekonało Go, by ostatecznie rozwinąć myśl o opuszczeniu cyklicznej egzystencji. Wtedy, w 3 100 roku ludzkim lub w 31 roku szena, kiedy miał zamiar zostać mnichem, u różnych istot czujących pojawiły się różne odczucia szczęścia i smutku. Jiki Ciełciunk (yid-kyi khye'u-chung) i wielu innych, którzy nie ukończyli swej nauki byli bardzo szczęśliwi. Jednakże, kobiety o silnym przywiązaniu płakały; Przenikliwy Król demonów-mara (bdud-rje khyab-pa) i wielu innych był tym zachwycony. Wtedy Szenrab, z zamiarem zniszczenia demona pychy i wykończenia swych skupisk, udał się do czystego, białego pomnika (mchod-rten rnam-dag dkar-po), i wyrzekając się życia gospodarza, stał się mnichem.

Aby zacząć, zniszczył swe zewnętrzne ozdoby, takie jak obrączki i odzież. Wtedy obciął swe włosy i tak dalej, a następnie żył z jałmużny, aby utrzymać się przy życiu. Pozostawiwszy za sobą świtę i królestwo, udał się do Metokling, aby tam wieść życie ascety. Nieuduchowieni członkowie Jego świty, tacy jak Sienbu Konkca, odwodzili uduchowionych członków od porzucenia swych domów. Wszyscy z nich dotykając Jego stóp, prosili Go, aby ich nie opuszczał, lecz On ich nie słuchał. Wtedy proszono Go znowu, aby pozostał na szczycie pałacu i podano mu rozmaite dania na złotych i srebrnych tacach; On jednak wciąż się nie zgadzał na przyjęcie jedzenia. Wtedy opuściwszy swój dom, pałac, majątek, królową, synów i uczniów, odszedł sam i zasnął na ziemi, używając pesiunu (pad-shun) jako posłania. Następnego ranka, kiedy wzeszło poranne słońce, powtarzał imiona tysiąca buddów. O świcie okrążał Siampo Hlace (sham-po lha-rtse) i powtarzał imiona bogów i szenów. Gdy słońce wstawało, obmywał i oczyszczał swe ciało i wówczas powtarzał sedna trzech rodzajów.¹ Następnie zajął się przyjmowaniem i wstrzymywaniem jedzenia. Przyjmował trzy rodzaje nabiałów, takie jak mleko, twaróg i masło, a wstrzymywał się od mięsa, czosnku, wina i tym podobnych. Potem przywdział niezrównanie cudowną szatę i potrząsnął swym ciałem, z którego rozwinęły się skrzydła i sam przekształcił się w ptaka sianksiank (shang-shang). Pomimo próśb swej świty, wzleciał do pustego nieba i zbliżywszy się do Trangsonka Lekdena (drang-srong legs-ldan) w Najwyższej Czystej Krainie, otrzymał nauki o zasadach dla mnichów. Po dokonaniu tego czynu, zstąpił do krainy Trzydziestu Trzech [Bogów], gdzie przez jeden rok prowadził życie ascety i obracał kołem bonu. Potem przez jeden rok wiódł ascetyczne życie jako małpa w Krainie Czterech Wielkich Królów, gdzie znów obracał kołem bonu. Następnie w Metokling, które było na granicy Olmo Lungring, w ciągu dnia przekształcał się w ptaka, a w nocy w człowieka. W ten sposób, przez jeden rok wiódł ascetyczne życie jako człowiek. Przenikliwy demon-mara i jego niezliczeni towarzysze uwierzyli w Niego, dzięki czemu obracał dla nich kołem bonu. W taki oto sposób przez trzy lata szen wiódł ascetyczne życie, pokazując istotom czującym różne podobieństwa. Wtedy, o zmroku poskromił Marę, w środku nocy spoczął w zrównoważonym zamyśleniu, a o wczesnym świcie był zupełnie oświecony. Wówczas wśród Jego towarzyszy nie było żadnych podziałów i dlatego każdy pod przewodnictwem Jikiego Ciełciunka gromadził się wokół Nauczyciela jak gromadzą się obłoki.

Tu Nauczyciel nauczył ich czterech słów koła bon. Wszyscy słuchali z wiarą i oddaniem. Towarzysze zostali podzieleni na cztery grupy (sde-bzhi) i osiem osobistości (ya-brgyad). Jungdrung Cuksien Dzialła (g.yung-drung gtsug-gshen rgyal-ba)² został opatem, Tonpa Tricuk Dzialła (khri-gtsug rgyal-ba)³ pełnił zadanie nauczyciela, a Asia Sangła Dondu ('a-zha gsang-ba mdo-sdud) działał jako świadek i wydawał rozporządzenia. Mężczyźni uszeregowali się po prawej, a kobiety po lewej. Rozporządzenia były podstawowymi i pobocznymi ślubami zakonu czcicieli (bsnyen-gnas), wyznawców (dge-bsnyen),⁴ nowicjuszy (gtsang-gtsug) i mnichów (drang-srong). [Szenrab] Wyjaśnił w szczegółach podział i klasyfikację rozporządzeń. Towarzysze byli oświeceni, ich wiara w czysty bon wzrosła i stosowali go. Ten czyn uświadomienia przedstawia zamknięcie drzwi cyklicznej egzystencji i zrozumienie znaczenia wyzwolenia.

 

Tonpa Szenrab wyrzeka się światowego życia i zostaje mnichem

Tonpa Szenrab prowadzi ascetyczne życie

1. Tzw. trzy rdzenne mantry.
2. Imię Jikiego Ciełciunka jako mnicha.
3. Imię Tonpy Szenraba jako mnicha.
4. Różnica między czcicielami a wyznawcami zasadza się głównie na tym, że pierwsi podejmują się wyrzeczeń i postów tymczasowo, a wyznawcy na stałe.