Bezcenna wartość ludzkiego życia

Zaczniemy od siedmiu rzeczy, nad którymi powinno się medytować. Wśród nich pierwszą jest nauka daldzior nie kała [dal ‘byor nye dka’ ba], czyli medytacja nad tym, jak trudno jest uzyskać cenne ludzkie życie. Bardzo istotna wiedza, jak ważne jest  nasze życie, ponieważ jeśli docenimy jego wartość, nie będziemy  marnować swojego czasu, zrozumiemy, że szkoda go.  Tekst mówi:

Pomyślmy o wszystkich pokoleniach, które pojawią się w przyszłości! Pomyślmy o  sobie – o  naszym ciele i  umyśle! Bardzo  trudno odnaleźć to cenne życie. Jest ono tak rzadkie, jak roślina,  która wyrosła na skale.

Bardzo istotna jest wiedza, jak ważne jest nasze życie, ponieważ jeśli docenimy jego wartość, nie będziemy marnować swojego czasu. Tekst mówi: 

Pomyślmy o wszystkich pokoleniach, które pojawią się w przyszłości! Pomyślmy o  sobie – o  naszym ciele i  umyśle! Bardzo  trudno odnaleźć to cenne życie. Jest ono tak rzadkie, jak roślina,  która wyrosła na skale. 

Jeśli rzucimy ziarna na stromą skałę, prawie wszystkie z niej  spadną, ale zdarza się czasem, że jedno lub dwa pozostaną. Właśnie tak rzadkie jest nasze życie. 

Wiele istot czujących żyje na tym świecie, ale jedynie niektóre  z nich są istotami ludzkimi. W porównaniu do istniejących bytów, istot ludzkich jest niewiele. Nawet w naszym świecie, pełnym ludzi, bardzo trudno jest znaleźć to rzadkie, cenne, ludzkie  życie. Każdy myśli, że jego życie jest cenne, ale nie zawsze jest to  takie pewne. Skoro używamy słowa „cenny”, musimy posiadać  coś szczególnego, gdyż to, z czym się spotykamy na co dzień,  wcale nie jest cenne. Stosownie do naszych nauk, nasze życie  jest cenne wtedy, gdy jest zgodne z naukami buddy.  

Liczba istot ludzkich jest bardzo mała. Pośród nich jest wiele  takich, które nie widzą, nie słyszą, nie chodzą... Każda istota ludzka żyje się w innych warunkach. Możemy tu pomyśleć o ludziach  z tak zwanych wyższych sfer. Wiele ludzi może uważać siebie za cennych, ale z punktu widzenia nauk, praktyki duchowej, nie są  nimi. Wielu ludzi posiada dużo wspaniałych rzeczy, niczego im  nie brakuje, ale zupełnie ignorują nauki. Nie wiedzą, jak praktykować, nie znają rzeczywistej ścieżki osiągania trwałego szczęścia. 

Każda istota, której wszystkie zmysły funkcjonują właściwie,  a nie wiedząca, jak najlepiej je wykorzystać, mimo że jest inteligenta i  bystra, wszystko to marnuje. Musimy więc postępować  zgodnie z naukami. W przeciwnym razie będziemy przypominać  ludzi, którzy potrafią stworzyć np. potężną broń. Być może uważamy ich za mądrych i bardzo ważnych, ale według nauk tak nie  jest, ponieważ używają swojej inteligencji w niewłaściwy sposób. 

Jako praktykujący zawsze musimy polegać na naukach,  wszystko musimy porównywać do nauk buddy i sprawdzać, czy  jest to z nimi zgodne, czy nie. Sami z siebie nie możemy ocenić,  co jest dobrym działaniem, a co złym, ponieważ nie posiadamy  wiedzy, dzięki której moglibyśmy osądzać i oceniać. Nawet jeżeli myślimy, że coś jest dobre, może się okazać, że jest to coś  złego – na przykład ktoś może być „szczodry” w  rozdawaniu broni czy medykamentów, może to wyglądać na coś dobrego,  ale w rzeczywistości przynosi to okropne skutki. 

Nie możemy ufać naszym osądom. Tak naprawdę, nigdy nie  wiemy, co jest słuszne. Jesteśmy zawsze pod kontrolą pięciu mentalnych trucizn. Mocno na nas wpływa nasze silne pożądanie.  Jeśli więc czegoś pragniemy, myślimy, że jest to ważne. Ale tak naprawdę, jest to ważne tylko z powodu naszego przywiązania i pożądania. Dlatego, jeśli będziemy podążać za naszymi pragnieniami,  będziemy popadać tylko w złudzenie. Jest to główna przyczyna powstawania wszystkich nieszczęść w obrębie samsary. Z tego powodu zawsze powinniśmy porównywać wszystko z naukami. Według  nauk, jesteśmy w posiadaniu wszystkich cennych rzeczy, których  nam potrzeba, gdyż urodziliśmy się na tym świecie jako istoty ludzkie o zdrowych zmysłach – nie jesteśmy ślepi, niemi ani głusi oraz  nie znajdujemy się pod czyjąkolwiek kontrolą. 

Weźmy przykład, gdy ktoś chciałby wykonywać praktykę duchową, ale nie jest wolny, bo ograniczają go jakieś prawa, jakieś  reguły. Tak to wygląda na przykład w krajach komunistycznych.  Ludzie tam żyjący nie posiadają wolności religijnej, nawet jeśli  tego pragną. Jest wiele rzeczy, których nie mogą robić. Wszystko  jest niby doskonałe, ale nie mają wolności, ponieważ podlegają  komuś lub czemuś.   My nie jesteśmy zależni od takich warunków i dlatego jesteśmy zupełnie wolni.  Mamy możliwość robienia wszystkiego, co chcemy. Żyjemy na  różnych poziomach i  mamy różne zdolności, ale nie jest to nic wielkiego. Musimy się oderwać od tych wszystkich światowych  rzeczy. Musimy się od nich oderwać i poświęcić nasze życie praktyce i naukom. Być może posiadanie dużej ilości dóbr, dużej ilości pieniędzy może okazać się dla nas dużą przeszkodą. Całkiem  możliwe, że jeśli posiadalibyśmy to wszystko, to nie słuchalibyśmy  tych nauk i nie praktykowalibyśmy. Wcale nie mam na myśli, że  wszyscy tacy jesteśmy. Ale mogłoby się tak stać – działo się tak  już wiele razy.

Fragment z nauk: Lampa Usuwająca Mroki Konwencjonalnego Znaczenia, wykłoszonych w Wildze  we wrześniu 2004 roku.