Meri

Fragment Per Kvaerne, The Bon Religion of Tibet: The Iconography of a Living Tradition, London (Serinida) 1995

Meri (me ri) znaczy 'Góra Ognia', i napomyka o wzbudzającej grozę manifestacji bóstwa, otoczonego przez płomienie i doprowadzającego demony do całkowitego ujarzmienia.
Oprócz Meri, krótkiej wersji jego imienia, bóstwo jest również znane pod wieloma innymi imionami, które mogą się pokrywać z imionami gniewnego bóstwa Gekho. Tak więc jest on znany jako Meri Sangła Pało Dziephur (me ri gsang ba dpa' bo gyad phur), 'Góra Ognia, Tajemny Bohater, Atleta-Sztylet', Meri Pało Dziephur lub prosto Meri Dziephur. Jest również znany jako Gekho Meri Dziephur lub Łalczen Meri (dbal chen me ri), 'Wszech-przenikająca Góra Ognia', lub nawet Łalczen Gekho, w którego przypadku istnieje całkowita identyczność terminologiczna z gniewnym bóstwem Gekho.
Tak jak Gekho, jest on blisko połączony z Szangszung, i stąd powołuje się często prosto na Szangszung Meri, 'Góra Ognia z Szangszung'. Ikonograficznie jednak, Meri jest całkiem inny od Gekho i może być natychmiastowo rozpoznany. Tak jak Gekho ma on dziewięć głów uwieńczonych garudą, lecz jedynie niższe głowy są antropomorficzne; reszta jest głowami różnych ptaków i zwierząt. Jego ciało jest złoto-żółte, a ma na sobie hełm i złotą zbroję. W swych osiemnastu rękach trzyma bronie i inne przedmioty, które będą wyszczególnione poniżej. W ilustracyjnych reprezentacjach nie jest on objęty przez pojedynczą partnerkę, ale jest otoczony po bokach przez dwie towarzyszki. Ati Mułer ukazuje się na szczycie jego głowy, a Kudzi Manke w jego sercu; można zauważyć, że opis tych dwóch bóstw różni się od podanego opisu, kiedy tworzą część otoczenia Gekho.

Łalczen Gekho ma dziewięć głów i osiemnaście rąk,
Stoi swymi sześcioma nogami daleko od siebie.
Kolor jego ciała błyszczy niczym rafinowane złoto.
Jego prawa twarz, błyszcząca biało i uśmiechająca się,
Jest uwieńczona hełmem z płynnego brązu;
Jego lewa twarz, promieniująca czerwono i obelżywa,
Jest uwieńczona hełmem ze skóry.
Jego środkowa twarz, ciemno-niebieska i dzika,
Jest uwieńczona hełmem z meteorytowego żelaza.
Najwyższa z trzech głów z prawej
Ma czerwono-żółtą twarz garudy.
Następna, ciemno-niebieską twarz kruka,
Dolna, żółtą twarz sowy.
Najwyższa z trzech głów z lewej
Jest obnażoną twarzą tygrysa,
Następna, popielatą twarzą słonia,
Dolna, ciemno-blond twarzą niedźwiedzia z krzywymi włosami.
Jego ciemno-blond włosy są zgromadzone razem niczym chmury,
Ciska w dół różnymi rodzajami broni niczym deszczem.
Z jego nosa wiruje burza,
Z jego ust wypływa oczyszczone złoto,
Jego oczy są krwistym strzałem niczym czerwone chmury,
Jego kły są pełnym kręgiem piorunów.
Na jego języku błyska czerwona błyskawica,
Która dociera na koniec wszechświata.
Pomiędzy swymi szczękami zgniata osiem klas demonów i wampirów.
Z każdego pojedynczego włosa emanuje
Sto tysięcy ostrzy strzał ognia.
Ponad jego głową szybuje dziewięćset dziewięćdziesiąt tysięcy
Błyszczących, wielkich złotych garud
Z turkusowymi oczami i piorunowymi szponami.
Na jego żółtej zbroi ze złota
Połyskują niezliczone złote iskry ognia.
Gwałtowna burza śnieżna z błyskami błyskawicy wiruje wokól niego.
W swych osiemnastu rękach trzyma z prawej
- Od górnej ręki na dół
- Hak, węża tworzącego pętlę, laskę,
Siekierę, włócznię, łuk i strzałę,
'Czerwoną bombę', serce i ludzką skórę.
Z lewej trzyma
- Od górnej ręki na dół
- Topór, 'wodną pętlę', masę ognia,
Gwałtowny wiatr, górę Meru, zatrute piwo,
Wielką konchę, czarodziejską żelazną broń i róg antylopy.
Na górnej części swego ciała
Nosi obdartą skórę demona,
Wokół której wisi skóra wampira.
Na dolnej części szaty, zrobionej ze skóry żeńskiego demona,
Znajduje się skóra 'północnej demonicy wyżyn'.
Na dolnej części jego ciała
Znajdują się obdarte skóry lwa i tygrysa, opasane przez jadowitego węża.
Jego naszyjnik jest utworzony z czaszek
Z dziewięciuset 'wyzwolonych' męskich i żeńskich demonów.
Na koronie jego głowy,
Siedząc na wielkim garudzie i lotosie
Utworzonym przez słońce i księżyc,
Przekształcony z sylaby A rozpuszczającej się w światło, znajduje się Ati Mułer.
Kolor jego ciała jest biały,
Ma jedną twarz, dwie ręce, trzynaście łagodnych ozdób,
Oraz dziewięć atrybutów Brahmy.

W jego sercu,
Przekształcony z zielono-niebieskiej sylaby OM rozpuszczającej się w światło,
Znajduje się Kudzi Manke.
Jego kolor jest podobny do turkusa,
Jego włosy są błękitno-niebieskie i związane w węzeł skręcający w prawo.
Jest piękny, błyszczący klejnotami zeurag.
Swą prawą ręką, trzymaną na poziomie swego serca,
Robi gest nauczania bon.
W lewej, trzyma złote berło
Ze wzorem turkusowej swastyki.
Pięknie ozdobiony klejnotami,
Siedzi z jedną nogą wciągniętą, drugą rozprostowaną.
Sześć stóp Łalczena depcze pod nogami
Demony, krasnoludki, (demony) dzinajaga, złote garudy,
Urodzonych z rogu se, demony nawałnic - dzialgong,
Oraz męskie i żeńskie wampiry.
Jego ciało jest ogromne, a jego kończyny masywne,
Płonie wewnątrz i na zewnątrz pożerającym wszystko ogniem.

Po jego prawej znajduje się Matka 'wyzwolenia',
Namkhe Ole, ciemno-czerwonego koloru,
Ozdobiona warkoczami ze stu tysięcy 'kryształów ognia'.
Trzyma sztylet w swej ręce
I ma konchowo-białego żółwia za swój tron.
Po jego lewej znajduje się Matka 'zjednoczenia', Nele Sipe Dzialmo, ciemno-żółtego koloru,
Ozdobiona warkoczami z płonącego złotego światła.
Ofiaruje Ojcu czaszkę wypełnioną krwią.
Są oni zwarci w uścisku, tak że są jednym.
Ma ona dzikiego czarnego niedźwiedzia za swój tron.

Pośród bóstw, które są szczególnie połączone z Meri, główne są otoczeniem dziesięciu gniewnych bóstw ('Dziesięciu Przerażających'), każdego z partnerką i dwoma 'posłańcami'. Dowodzą one czterem 'żeńskim generałom' jak i strażnikom Czterech Jezior i Czterech Rzek, z których wszyscy są również żeńscy. Wiele z tych bóstw jest połączonych z Szangszung, albo przez swe imiona które są, w całości lub po części, w języku Szangszung (wiele bogiń posiada imiona kończące się na tsame (ma), 'kobieta'), albo przez geograficzne związki, takie jak Cztery Jeziora i Cztery Rzeki, z których wszystkie są umiejscowione w Szangszung.

Tłumaczenie: Jungdrung Dondrub