Cykl pierwszy: Dziewięć Ścieżek

Istnieją trzy sposoby klasyfikacji Dziewięciu Ścieżek Odwiecznego Bon, a mianowicie:Skarbnica Południowa, Północna i Środkowa. Są to systemy nauk, które zostały ukryte podczas wczesnych prześladowań tradycji bon, aby mogły zostać później odkryte w postaci term. Termy odkryte w ‘Brig mtshams mtha’ dkar w południowym Tybecie oraz w sPa gro w Bhutanie składają się na Skarbnicę Południową; odkryte w Zang zang Lha dag i w Dwang ra khyung rdzong w północnym Tybecie składają się na Skarbnicę Północną, natomiast odkryte w bSam yas oraz w Yer pa’i brag w centralnym Tybecie tworzą Skarbnicę Środkową.
W Skarbnicy Południowej Dziewięć Ścieżek podzielono na niższe “Cztery Ścieżki Przyczyny”, zawierające mity, legendy, rytuały i praktyki związane głównie z pracą z energiami w aspekcie magii leczniczej i magii pomyślności oraz wyższe “Pięć Ścieżek Rezultatu”, których celem jest wyzwolenie praktykującego z cyklu wędrówki po samsarze.
Dziewięć Ścieżek Skarbnicy Północnej nie jest zbyt znanych. W systemie Zang zang ma podzielone są one na trzy grupy: zewnętrzną, wewnętrzną i tajemną.
Dziewięć Ścieżek Skarbnicy Środkowej jest bardzo podobnych do Dziewięciu Ścieżek, jakie można znaleźć w tradycji buddyzmu ningmapy. W rzeczywistości są to cykle nauk Gyagarma, które zostały przeniesione do Tybetu z Indii i przetłumaczone przez wielkiego uczonego Wajroczanę, który pracował jako tłumacz tekstów wywodzących się zarówno z tradycji duchowej bon, jak i buddyzmu.

Cuda Naturalnego Umysłu, Verbum Katowice 1994